یک بار، هنگامی که حضرت امام (ره) به حرم مطهر حضرت امیرالمومنین (ره) مشرف شده بودند _ با آن که معمولاً کمتر به این سو و آن سو نگاه میکردند و مخصوصاً در حرم مطهر توجهی به امور ظاهری نداشتند _ در حال عبور از رواق مطهر متوجه شدند که یکی از زوار روی زمین افتاده عتبه مبارکه را می بوسد. ایشان نسبت به این صحنه خیلی سریع و تند واکنش نشان دادند و به یکی از آقایانی که همراه معظمٌله بود فرمودند: «به این آقا بگویید بلند شود و این کار را نکند.» آن توجه و عکس العمل حضرت امام در برابر این مسئله نسبت به سایر رویدادها شاید یک امر استثنایی بود. دلیل آن تا آنجا که برای ما قابل درک بود دو نکته مهم بود: یکی آنکه این کار فی نفسه معمولاً شکل و هیئت سجود را پیدا می کند و سجده جز در پیشگاه خداوند متعال جایز نیست؛ دیگر آنکه از این کار و امثال آن دشمنان اسلام بهره برداری نموده و شیعیان را به شرک و بی دینی متهم کردهاند.
منبع: در سایه آفتاب « یادها و یادداشت هایی از زندگی امام خمینی (ره) »، صفحه 128.
راوی: محمد حسن رحیمیان.