حضرت امام فقط در اوقاتی که بیمار بودند و پزشکان اجازه نمی دادند حمام نمی رفتند. یک بار که دو جمعه متوالی به حمام نرفته بودند، با سوال از پزشک ها بی صبرانه منتظر بودند که بتوانند حمام بروند. با این حال، لباس هایشان را طبق برنامه معمول عوض میکردند. حضرت امام، به رغم سادگی در لباس و زندگی، در اوج نظافت و پاکیزگی بودند. لباس هایشان همیشه پاکیزه و تمیز بود. هیچ گاه در کف جوراب هایشان اثری از چرک دیده نمی شد. با اینکه تمام محیط زندگی و فرش های ساده شان تمیز بود، همواره با دمپایی روی فرش راه می رفتند؛ دمپایی هایی که سال های سال کار کرده بودند و کف آنها ساییده شده و ترک های زیادخورده بود.
منبع: در سایه آفتاب « یادها و یادداشت هایی از زندگی امام خمینی (ره) »، صفحه 188.
راوی: محمد حسن رحیمیان.