آقا بر روی میزان فعالیت بچهها بسیار تاکید می کردند و معتقد بودند، فعالیت برای کودکان بسیار مفید است. همواره درب منزل آقا و خانم بر روی بچه ها و نوه ها گشوده بود و به هیچ عنوان به آنها سخت گیری نمی شد. تنها حساسیت آقا در مورد مراقبت از بچه ها در حال بازی و جنب و جوش بود و دائم می گفتند: «فرزند خود من در حوض افتاده و میدانم غم از دست دادن فرزند تا چه اندازه سخت است.» لذا همیشه تاکید داشتند تا مراقبت از بچه ها جدی گرفته شود و حتی الامکان اطراف حوض نروند.
منبع: گذر ایام، خاطرات خانم فریده مصطفوی(دختر امام (ره) )، صفحه 73.