آقا معتقد بودند که یک ملَا نباید با طبقه بسیار مرفه جامعه گرم بگیرد زیرا زندگی طلبگی و آخوندی بسیار ساده و تنها در حد رفع حاجت اولیه زندگی است. زمانی که پسرعموهای اعرابی، آقایان حاج میرزا علی و حاج آقا محسن رضایی، که از تجار متمول قم به شمار میآمده و کارخانه یخ را به قم وارد کرده بودند، به همراه اعرابی نزد آقا آمدند تا حساب شرعیه خود را بپردازند؛ از آقا می خواهند تا رساله شان را در اختیار ایشان قرار دهد. آقا در پاسخ میگویند: «در مغازه ها موجود است. تهیه فرمایید.» زمانی که پسرعموها علت این پاسخ را جویا شدند اعرابی پاسخ میدهد: «ایشان پولی برای چاپ رساله خود نمی دهند تا آن را خریده و به افراد بدهند.» در آن زمان زندگی روحانیون در همین اندازه بود.
منبع: گذر ایام، خاطرات خانم فریده مصطفوی(دختر امام (ره) )، صفحه 86.