به یاد دارم یک بار مشغول تعریف از فردی بودم و می گفتم: فلانی آدم خوبی است. آقا رو به من کرده و گفتند: «غیبت نکنید.» من در دفاع از خودم پاسخ دادم: من دارم خوبی ایشان را میگویم. این چطور غیبت است؟ آقا پاسخ دادند: «زمانی که میگویی فلانی آدم خوبی است، ناخودآگاه مشغول مقایسه هستی و در واقع در ذهنت پدید میآید که آن یکی فرد آدم خوبی نیست و یا حتی به اندازه فلانی خوب نیست. لذا غیبت فرد دیگر میشود.»
منبع: گذر ایام، خاطرات خانم فریده مصطفوی(دختر امام (ره) )، صفحه 88.