یک روزی بعد از یک سخنرانی که امام مبالغی صحبت کرده بودند، ما خدماتشان شرفیاب شدیم. حقیقت این است که آدم نگران است از این که امام زیاد و بلند و با شور و هیجان صحبت کنند. ایشان از یک بیماری قلبی تازه برخاستند و آدم نگران می شود، طبیعی است، همه، هرکسی توجه پیدا کند نگران می شود. خدمتشان عرض کردیم که خوب است شما یک قدری این سخنرانیها، این صحبتها را کم کنید. لااقل اگر قرار است صحبت بفرمایید، طولانی صحبت نکنید، یک ربع ساعت مثلاً. نه سه ربع ساعت و یک ساعت که گاهی دیده شده که در همین اواخر، ایشان فرمودند که من آرام صحبت می کنم. بعد فرمودند وقتی که عده ای از همین مردم، از همین عامه مردم این جا می آیند، من نمی توانم نروم و برای ایشان صحبت نکنم.
منبع: مدح خورشید؛ گزیده ای از خاطرات آیت الله سید علی خامنه ای درباره شخصیت حضرت امام خمینی (ره)؛ صفحه ۲۰؛
(سخنرانی با عنوان مسئله امامت و پیشوایی نیمه شعبان 1359/04/12)