روزی امام فرمودند: «عینک مرا بدهید، می خواهم مطالعه کنم.» وقتی عینک ایشان را از روی میز برداشتم، دیدم مقداری غبار روی شیشه های آن نشسته است. یک دستمال از جعبه ی دستمال کاغذی روی میز برداشته و با آن عینک را تمیز کردم و به امام دادم. امام عینک را به چشم شان زدند. وقتی احساس کردند که من آن دستمال را مچاله کرده و قصد دارم دور بیاندازم، فرمودند: «آقای انصاری! اگر شما برای دستمال مورد مصرف ندارید، آن را به من بدهید؛ چون این دستمال هنوز جای مصرف دارد و نباید دور انداخته شود.»
منبع: زمانی برای خدا (نگاهی به سبک زندگی امام خمینی (ره) به روایت خاطره)؛ به قلم غلامرضا شریعتی مهر، صفحه ۴۰.
راوی: تا مرز عصمت، صفحه ۹۷، به نقل از حجت الاسلام والمسلمین محمد علی انصاری کرمانی.