قبل از آنکه امام تبعید شوند، صاحب یکی از کارخانجات بزرگ در تهران، مسجدی می ساخت. او برای تبلیغ و امامت در این مسجد، از امام تقاضا می کند که ایشان یک نفر را اعزام کنند، تا مردم را ارشاد کند. امام ابتدا با اکراه این موضوع را می پذیرند؛ ولی پس از تعیین یک روحانی، در هنگام اعزام به می فرمایند: «وظیفه ی شما علاوه بر تبلیغ و ارشاد، این است که دو موضوع را از یاد نبرید. اولا در این مسجد از طرف شما، از من نامی برده نشود؛ دوماً برخورد شما با بانی مسجد به گونه ای باشد که خیال نکند، به ثروت و مال او چشم طمع دوخته اید.»
منبع: زمانی برای خدا (نگاهی به سبک زندگی امام خمینی (ره) به روایت خاطره)؛ به قلم غلامرضا شریعتی مهر، صفحه ۱۲۱.
راوی: ویژگی هایی از زندگی امام خمینی، صفحه ۸۲، به نقل از حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی انصاری.