حضرت امام صبحها برای عده ای یک درس خصوصی داشتند که از تعداد انگشت های دست تجاوز نمی کرد. مرحوم والد ما در آن درس شرکت می کردند. فرمودند:« من سه سال و نیم به درس امام رفتم.» شهید مطهری و شهید بهشتی نیز از شاگردان ایشان بودند که این کلاس در منزل امام برگزار می شد. اما اگر میدید طلبه ای درس را نمی فهمد، و وقت خودش را ضایع می کند بدون اینکه واسطه ای بفرستد تا این طلبه در مقابل دیگران خرد نشود، شخصا می آمد کنار گوشش آرام می گفت: « شما درس من نیایید.» مرحوم والد می فرمودند: «که ما درس امام می رفتیم. عده زیادی بودیم و بعداً به چند نفر رسیدیم. بقیه هم خودشان ول کردند زیرا درس را نمی فهمیدند. به آنها می گفتند که من مایل نیستم در پای درس بنشینید.»
منبع: سلسله موی دوست، خاطرات دوران تدریس امام خمینی (ره)، به کوشش مجتبی فراهانی؛ صفحه 10.
راوی: حجت الاسلام و المسلمین محمد اشرفی اصفهانی.