امام از بحث خسته نمی شدند. درس که تمام می شد معمولاً بعد از درس مینشستند و شاگردها می رفتند از ایشان سوال میکردند. البته بعد از درس دیگر ایشان نه دو زانو بلکه چهار زانو می نشستند و عمامه شان را روی زانو می گذاشتند و آن وقت تازه اول بحث بود. تا اشکال وجود داشت ایشان نشسته بودند.
منبع: سلسله موی دوست، خاطرات دوران تدریس امام خمینی (ره)، به کوشش مجتبی فراهانی؛ صفحه 19.
راوی: آیت الله محمد امامی کاشانی.