امام با اینکه در تمام کارهایشان منظم بودند و هر شب سر ساعت خاصی به بیرون می آمدند و همچنان در وقت معینی نیز آنجا را ترک میکردند، معذلک، یک شب برای اولین بار دیدیم که امام بیش از وقت نشستند. دلیلش این بود که من آن شب مسئله ای از امام پرسیدم و امام جوابی دادند ولی مرحوم آقا مصطفی اشکال کردند و خلاصه بحث بین پدر و فرزند طولانی شد. هر یک با دلیل و برهان می خواست نظر خود را بیان کند. آنقدر مباحثه ادامه پیدا کرد که اگر ناشناسی می رسید، خیال می کرد پدر و فرزند دارند با هم دعوا می کنند!
منبع: سلسله موی دوست، خاطرات دوران تدریس امام خمینی (ره)، به کوشش مجتبی فراهانی؛ صفحه ۱۰۴.
راوی: حجت الاسلام والمسلمین محمدحسن رحیمیان.