زان: 7 فروردین 1342/ 1 ذی القعده 1382.
تجریش- امامزاده قاسم، جناب حجت الاسلام آقای رسولی- دامت افاضاته
از اظهار همدردی در این فاجعه عظیمه که واقعه «طف» «1» را به خاطر میآورد، متشکر. دولت با قوای انتظامی اسلام و قرآن را کوبید. وَ سَیَعْلَمُ الَّذینَ ظَلَموُا ایَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ «2»
خمینی
قم
تشکر از اظهار همدردی در فاجعه حمله عوامل رژیم شاه به مدرسه فیضیه
رسولی محلاتی، سید هاشم
جلد ۱ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۱۷۱
توضیح تاریخی
- پس از تصویب لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی و نیز لوایح ششگانه و انقلاب سفید شاه، روحانیت مبارز شیعی ساکت ننشسته و دست به اعتراض علیه اقدامات رژیم زدند و در راس آنها امام عید سال 42 را عزای عمومی اعلام کردند. رژیم پهلوی در توطئهای از پیش طرح ریزی شده به قصد تضعیف حوزه و روحانیت در روز دوم فروردین 1342 شمسی مطابق با روز شهادت امام جعفر صادق(علیه السلام) به مدرسه فیضیه حمله کرد و پس از مقاومت طلاب به روی آنها آتش گشود و عده زیادی از طلاب را شهید و یا مجروح کرد. در این حمله وحشیانه عدهای از طلاب را از بالای پشت بام مدرسه فیضیه به پایین انداختنه و به غارت کتاب ها و وسایل آنها پرداختند. ر.ک. سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی، www.irdc.ir
«۱»- کربلا. «۲»- بخشی از آیه ۲۲۷ سوره شعراء:« و ستمکاران بزودی خواهند دانست که به چه مکانی بازمیگردند».
امام خمینی (ره)؛ 07 فروردین 1342