مصاحبهکننده: خبرنگار رادیو- تلویزیون کانادا
سوال: [چه نتایجی بر این تظاهرات «1» بار است؟]
جواب: تمام ملت رای دادند که شاه نباید باشد و باید دنیا این معنی را بداند که شاه به هیچ وجه دیگر قانونیت ندارد. قبلًا هم نداشت ولی ملت دیروز و امروز اعلام کردند، اعلام عمومی کردند که شاه باید برود و شاه را نمیخواهند.
[بنا بر این به نظر حضرت آیت الله هیچ گونه مصالحه با شاه امکانپذیر نیست- و لو به عنوان اینکه فقط به صورت سمبلیک در سلطنت باشد؟]
- هیچ مصالحهای با شاه ممکن نیست. شاه جانی است و باید محاکمه بشود و به سزای اعمالش برسد.
[بارها حضرت عالی فرمودهاید که شخصاً در دولت آینده نخواهید بود. پس اگر این باشد رهبران سیاسی و گروههایی که دولت را پس از این تغییر در دست میگیرند چه کسانی خواهند بود؟ این سوال را از این جهت میکنم که پشتیبانان شاه گفتهاند که کسی نیست که مملکت را اداره کند و در صورتی که شاه برود عدم ثبات و هرج و مرج در مملکت پیش میآید]
- شاهْ مملکت را به هرج و مرج کشیده است؛ اگر او برود اشخاص کاردان از اوضاع جهان زیاد است و کشور را به بهترین وجه اداره خواهند کرد.
پاریس، نوفل لوشاتو
اثرات تظاهرات در ایران
جلد ۵ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۲۰۳
توضیح تاریخی
- روزهای محرم 1357 شهر شلوغ بود و شبها صدای اللهاکبر شهر را تسخیر میکرد و فضای مبارزه قویتر شده بود. اللهاکبر بر روی پشت بامها همزمان با ماه محرم ابتکاری بود که حکومت را به وحشت میانداخت و باعت بهمریختگی شاه شده بود. تاسوعا تظاهراتهای بزرگی برگزار شد و عاشورا در تمام شهرهای ایران انقلاب برپا بود و آنچنان پرابهّت بود که کابینه ازهاری کنار رفت. امام پیش از این تظاهرات این دو روز را رفراندوم سقوط شاه نامیده بود. ر.ک. دایرهالمعارف مصوّر تاریخ زندگی امام خمینی، جعفر شیرعلینیا، نشر سایان، صفحه 229.
«۱»- تظاهرات مردم ایران در روزهای تاسوعا و عاشورا.
امام خمینی (ره)؛ 20 آذر 1357