نجف، حضرت آیت الله حکیم- دامت برکاته و عَلت کلمتُه
تلگراف محترم در تسلیت فاجعه عظمی موجب تشکر گردید. امید است با وحدت کلمه علمای اعلام اسلام و مراجع وقت- کثّر الله امثالهم- حفظ استقلال مملکت و قطع دست اجانب را نموده، از حریم اسلام و قرآن کریم دفاع کرده، نگذاریم دست خیانت به احکام مسلّمه اسلام دراز شود. ما میدانیم با هجرت مراجع و علمای اعلام- اعلَی الله کلمتَهم «1»- مرکز بزرگ تشیع در پرتگاه هلاکت افتاده و به دامن کفر و زندقه کشیده خواهد شد، و برادران ایمانی عزیز ما در شکنجه و عذاب الیم واقع خواهند شد. ما میدانیم با این هجرت، تغییرات و تحولات عظیمی روی خواهد داد که ما از آن بیمناکیم. ما عجالتاً در این آتش سوزان به سر برده و با خطرهای جانی صبر نموده، از حقوق اسلام و مسلمین و از حریم قرآن و استقلال مملکت اسلام دفاع میکنیم؛ و تا سر حد امکان مراکز روحانیت را حفظ نموده، امر به آرامش و سکوت مینماییم؛ مگر آنکه دستگاه جبار راهی را بخواهد طی کند که ما را ناگزیر به مطالبی کند که به خدای تبارک و تعالی از آن پناه میبریم. این جانب دست اخلاص خود را به سوی جمیع مسلمین، خصوصاً علمای اعلام و مراجع عظام- اطال الله بقاءَهم «2»- دراز کرده، و از عموم طبقات برای صیانت احکام اسلام و استقلال ممالک اسلامی استمداد میکنم. و اطمینان دارم با وحدت کلمه مسلمین، سیَّما علمای اعلام، صفوف اجانب و مخالفین درهم شکسته، و هیچ گاه به فکر تجاوز به ممالک اسلامی نخواهند افتاد. ما تکلیف الهی خود را ان شاء الله ادا خواهیم کرد؛ و به إحدی الْحُسْنَیَیْن «3» نایل خواهیم شد: یا قطع دست خائنین از حریم اسلام و قرآن کریم؛ و یا جوار رحمت حق جلّ و علا: إِنِّی لَا اَرَی الموتَ إِلَّا سَعَادهً و لَا الحَیاهَ مَعَ الظَّالِمِینَ إِلَّا بَرَماً «4». اینک دستگاه جبار برای اطفای نور حق به هر وسیله در کوشش است. و اللهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَو کَرِهَ الکَافِرُونَ «5»
روح الله الموسوی الخمینی
قم
دعوت آقای حکیم از علمای ایران برای هجرت به نجف و اعتاب مقدسه
تلگراف [تشکر از همدردی آقای محسن طباطبایی حکیم (حمله به مدرسه فیضیه)]
طباطبایی حکیم، سید محسن (از مراجع بزرگ تقلید)
جلد ۱ صحیفه امام خمینی (ره)، از صفحه ۱۸۲ تا صفحه ۱۸۳
توضیح تاریخی
- پس از تصویب لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی و نیز لوایح ششگانه و انقلاب سفید شاه، روحانیت مبارز شیعی ساکت ننشسته و دست به اعتراض علیه اقدامات رژیم زدند و در راس آنها امام عید سال 42 را عزای عمومی اعلام کردند. رژیم پهلوی در توطئهای از پیش طرح ریزی شده به قصد تضعیف حوزه و روحانیت در روز دوم فروردین 1342 شمسی مطابق با روز شهادت امام جعفر صادق(علیه السلام) به مدرسه فیضیه حمله کرد و پس از مقاومت طلاب به روی آنها آتش گشود و عده زیادی از طلاب را شهید و یا مجروح کرد. در این حمله وحشیانه عدهای از طلاب را از بالای پشت بام مدرسه فیضیه به پایین انداختند و در نهایت به غارت کتاب ها و وسایل آنها پرداختند. ر.ک. سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی، www.irdc.ir
«۱»- خداوند، کلام آنان را بلندمرتبه گرداند. «۲»- خداوند، عمر آنان را زیاد کند. «۳»- اشاره به آیه ۵۲ سوره توبه: یکی از دو پیروزی[ یا پیروزی ظاهری یا شهادت، که آن نیز فوزی عظیم است]. «۴»- بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۱۷. از فرمایشات امام حسین( ع):« مرگ را جز سعادت؛ و زندگی با ظالمان را جز ننگ نمیبینم». «۵»- سوره صف، آیه ۸:« خداوند نور خود را تمام و کامل نگاه میدارد، هر چند کافران خوش ندارند».
امام خمینی (ره)؛ 23 فروردین 1342