بسم الله الرحمن الرحیم
خدمت ذی شرافت عموم بازرگانان و اصناف و اهالی محترم و متدین همدان- ایّدهم الله تعالی؛ پس از اهدای تحیت و سلام، تلگراف شریف مبنی بر اظهار تاثر در فاجعه عظیمه «1» که بر اسلام و مسلمین وارد شد، واصل و موجب تشکر گردید.
لازم است به آقایان محترم تذکر دهم: به طوری که از قراین ظاهر میشود دستگاه جبار درصدد تصرف در احکام ضروریه اسلام است؛ بلکه شاید- خدای نخواسته- بخواهند قدمهای بلندتری بردارند. کراراً در نطقهای مبتذلشان تصریح به تساوی حقوق زن و مرد در تمام جهات سیاسی و اجتماعی کردهاند که لازمهاش تغییر احکامی از قرآن مجید است. و چون با عکس العملی از طرف مسلمین مواجه شدند، مُزورانه انکار نمودند و عذر بدتر از گناه خواستهاند. غافل از آنکه ما آنها را خوب میشناسیم، و به گفتار آنها اعتماد نداریم. دخترها را به «سپاه دانش» دعوت یا تشویق میکنند. و خودشان تصریح میکنند که باید قبلًا به سربازی بروند. و چون مواجه با نفرت عمومی میشوند، به انکار برمیخیزند. و در مطبوعات تصریح میشود که تصویبنامه سربازی دخترها در دست تنظیم است؛ با این وصف آن را انکار میکنند و به تشبثات مضحک دست میزنند. دستگاه جبار گمان کرده با زمزمه تساوی حقوق میتواند راهی برای پیشرفت مقاصد شوم خود، که آن ضربه نهایی به اسلام است، باز کند. نمیداند که در آن صورت مواجه با چه عکس العملی خواهد شد. دستگاه جبار که برای احدی از افراد ملت آزادی قائل نیست و سالهاست سلب آزادی از ملت را وسیله مقاصد خود قرار داده، گمان کرده به اسم آزادی بانوان میتواند ملت مسلمان را اغفال کند تا مقاصد شوم اسرائیل را اجرا کند
من به شما- ای ملت مسلمان- کراراً اعلام خطر کردم و میکنم! روحانیت و اسلام در معرض خطر است. سکوت در مقابل دستگاه فاسد جبار برای ملت اسلام ننگ است. با منطق قوی اسلامی، مفاسد را بیان کنید، قانونشکنیها را برملا کنید، اعتراض کنید، اعلامیه منتشر کنید، صدای خود را به ملل اسلامی برسانید. عالَم را از اعمال غیر انسانی اینان آگاه کنید. در خاتمه توفیق و تایید حضرات آقایان و عموم ملت را از خداوند خواستارم.
روح الله الموسوی الخمینی
قم
در معرض خطر بودن اسلام و روحانیت
بازرگانان و اصناف و اهالی همدان
جلد ۱ صحیفه امام خمینی (ره)، از صفحه ۱۹۹ تا صفحه ۲۰۰
توضیح تاریخی
- پس از تصویب لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی و نیز لوایح ششگانه و انقلاب سفید شاه، روحانیت مبارز شیعی ساکت ننشسته و دست به اعتراض علیه اقدامات رژیم زدند و در راس آنها امام عید سال 42 را عزای عمومی اعلام کردند. رژیم پهلوی در توطئهای از پیش طرح ریزی شده به قصد تضعیف حوزه و روحانیت در روز دوم فروردین 1342 شمسی مطابق با روز شهادت امام جعفر صادق(علیه السلام) به مدرسه فیضیه حمله کرد و پس از مقاومت طلاب به روی آنها آتش گشود و عده زیادی از طلاب را شهید و یا مجروح کرد. در این حمله وحشیانه عدهای از طلاب را از بالای پشت بام مدرسه فیضیه به پایین انداختند و در نهایت به غارت کتاب ها و وسایل آنها پرداختند. ر.ک. سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی، www.irdc.ir
«۱»- حمله به مدرسه فیضیه.
امام خمینی (ره)؛ 12 اردیبهشت 1342