[بسم الله الرحمن الرحیم]
ملت شریف و مبارز ایران! لازم است به تذکرات زیر توجه فرمایید:
1- اسلحههایی که به دست مردم افتاده از بیت المال مسلمین است و احَدی حق خرید و فروش آنها را ندارد؛ و تصرف در آنها بدون اجازه مقام مسئول، حرام و موجب ضمان است.
2- اسلحه و آنچه از اموال دولت در دست اشخاص است، مستقیماً یا توسط امام جماعت یکی از مساجد، به کمیته مخصوص که از طرف نخست وزیر تعیین شده است تحویل دهند و قبض رسید بگیرند. تخلفْ حرام و موجب تعقیب است.
3- کسانی که اسلحه به دست آنان است و تحویل نمیدهند، بر عموم ملت است که مراقبت از آنان کنند و آنان را به همان کمیته معرفی نمایند.
4- از تیراندازیهای بیمورد و هدر دادن فشنگها شدیداً احتراز کنید که موجب نارضایتی مردم و اتلاف اموال عمومی است.
5- هر کسی به یکی از اماکن دولتی یا غیر آن حمله کند، مورد تعقیب واقع میشود.
6- مردم موظفند از حمله به شهربانیها و کلانتریها و ژاندارمریها و پادگانهای ارتش و اماکن دولتی و ملی و کاخها جلوگیری کنند؛ و با برادران نیروهای هوایی و زمینی و دریایی و سایر قوای دولتی برادرانه رفتار نمایند که آنان به ملت پیوستهاند.
اهالی محترم ایران، جنود اسلامی ولی امر- عجل الله تعالی فرجه- نگذارید اسلحه به دست مخالفان اسلام بیفتد؛ فرصت به دشمنان خدا و ملت ندهید. و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
15 ربیع الاول 99/ 24 بهمن 57
روح الله الموسوی الخمینی
تهران، مدرسه علوی
خلع سلاح عمومی
ملت ایران
جلد ۶ صحیفه امام خمینی (ره)، از صفحه ۱۳۷ تا صفحه ۱۳۸
توضیح تاریخی
- اگرچه فرماندهان ارتش تا 21 بهمن 1357 از حکومت سابق حمایت میکردند اما بسیاری از ارتشیها با انقلاب همراه بودند و رژه همافرها در 19 بهمن در مقابل امام، نمونه بارز آن بود؛ رژهای که تیر خلاصی بر رژیم شاهنشاهی بود. برخی از گروهها از جمله سازمان مجاهدین خلق، چریکهای فدایی خلق و احزاب کومله و دموکرات کردستان خواستار انحلال ارتش بودند. امام اما مخالف انحلال بودند و میگفتند میخواهند ارتش را کنار بزنند بعد به سراغ انقلاب و روحانیت و مردم بیایند. ر.ک. دایرهالمعارف مصوّر تاریخ تاریخ جنگ ایران و عراق، جعفر شیرعلینیا، نشر سایان، صفحه 27.
«۱»- در صحیفه نور( دوره ۲۲ جلدی)، ج ۵، ص ۷۸ ذیل تاریخ ۲۵/ ۱۱/ ۵۷ درج شده است.
امام خمینی (ره)؛ 24 بهمن 1357