بسم الله الرحمن الرحیم
قم مرکز همه برکات
من خوشحالم که بعد از سالهای طولانی در میان شما رفقا- جوانان- هستم. من همیشه در فکر ایران و در فکر وطن خودم- قم- بودم و هستم و دعاگویم. شما میدانید که قم مرکز تشیع از زمان حضرت صادق- سلام الله علیه- حدود آن زمان، مرکز تشیع بوده است و از قم تشیع به سایر جاها رفته است. علم هم از قم به جاهای دیگر منتشر شده است و بحمد الله شجاعت و زحمت در راه اسلام و فداکاری هم از قم منتشر شد. قم مرکز همه برکات است. خدا شماها- قمیها- را برای ما حفظ کند، و همه ایران را برای همه.ضرورت شرکت در رفراندم
میدانید که ما باز راههای طولانی داریم، و در این راه طولانی همه با هم باید شرکت داشته باشیم تا بتوانیم کار را انجام بدهیم و به انجام برسانیم. باید در رفراندم تبلیغ کنید که همه کس- همه قشرها، زن و مرد از جوان شانزده ساله تا پیرمرد- در این شرکت کنند؛ زنها شرکت کنند. هیچ کس اهمال نکند. این سرنوشت ما در این رفراندم تحقق پیدا میکند: یا اسلام ان شاء الله و یا- خدای نخواسته- غیر اسلام؛ یا جمهوری اسلام و یا- خدای نخواسته- طرحهای دیگری که شیاطین ممکن است که این طرحها را داشته باشند. باید مردم ایران عموماً و شما جوانها [هم]، در قم پاسداری کنید از این صندوقهایی که گذاشته میشود که مبادا یک کسی تصرف بیجا کند، خیانت بکند. من از خدای تبارک و تعالی توفیق شماها را میخواهم.لزوم اداره صحیح دستگاههای سمعی و بصری
شما باید بدانید که این دستگاههایی که الآن اسم بردید و بعض از شما یا [همه] شما مشغول او هستید، اینها دستگاههای آموزشی باید باشد. در زمان طاغوت همه این دستگاهها دستگاههایی بود که جوانهای ما را خواب میکرد، ملت ما را به بیهوده روشی تبلیغ میکرد، همه را میخواست از سرنوشت خودشان غافل کند. در صورتی که سینما برای این مقاصد شومی که اینها در این مدت طولانی طرحریزی کردند نبوده؛ اینها چیزهایی است که آموزشی است. رادیو و تلویزیون یک دستگاه آموزشی است، سینما یک دستگاه آموزشی است. باید دستگاهها را به طور مسالمت، به طور صحیح، به طور سلیم اداره کرد.و من از خدا میخواهم که از این به بعد، ایرانِ ما یک ایران منزه باشد؛ یک «ایران» ی باشد که همان طور که ان شاء الله مادیاتش اصلاح میشود، معنویاتش [هم] اصلاح بشود. عمده، معنویات یک مملکت است؛ ما را از معنویات دور کردهاند، نگذاشتند رشد معنوی بکنیم. و من از خدا میخواهم که معنویات ما را رشد بدهد، توجه ما را به خدای تبارک و تعالی [رشد بدهد].