سخنرانی «1» در جمع علما (اهمیت قانون اساسی)

بسم الله الرحمن الرحیم‌

هدف اصلی انقلاب، تحقق اسلام در همه ابعاد

من میل نداشتم که آقایان فضلا در این آفتاب گرم، در این خانه محقر، با این هوای گرم زیر آفتاب، اینجا تشریف داشته باشند. و گمان داشتم و گفتم به بعضی آقایان که از آقایان بخواهند که در سالن مدرسه فیضیه تشریف داشته باشند تا من آنجا خدمتشان برسم. لکن بعد مثل اینکه این طور مقرر فرمودند آقایان که اینجا تشریف داشته باشید. و من از اینکه شما الآن در زحمت هستید، هم خواهران، هم برادران، هم علمای اعلام، در زحمت هستید بسیار معذرت می‌خواهم. و این زحمت را هم جزء خدمتهای به امام زمان سلام الله علیه- و به اسلام عزیز باید محسوب بدارید.
مسائل زیاد است و مطالبی که پیش خواهد آمد زیاد است؛ لکن ما باید در مسائل هر مسئله‌ای که پیش آمد و [قبل از] پیش آمدن، آن مساله را بررسی کنیم، و در آن مساله فعالیت. تا کنون مسائل بزرگی را با همت همه قشرهای ملت، خصوصاً روحانیت عظیم الشان، پشت سر گذاشتیم. و بحمد الله موفق شدید شما آقایان و ملت بزرگ و همه قشرها بر اینکه این خدمت بزرگ را به اسلام کردید؛ و این اشخاصی که به اسلام خیانت کردند و بنای خیانت بزرگتر داشتند و کسانی که آنها را تایید می‌کردند و بنای تایید بیشتر داشتند، آنها را شکست مفتضحانه دادید و رفتند و دست خیانتشان کوتاه شد؛ چنانکه‌ دست چپاول ابرقدرتها هم کوتاه شد. آنچه که پشت سر گذاشتیم بحمد الله موفقیت‌آمیز بود. لکن ما نباید به همین معنا قناعت کنیم و مسرور باشیم که مطالب تمام شده است. مطالب تمام نشده است و مسائل اصولی هم باقی مانده است. برای اینکه اصل حرکت روحانیت و حرکت همه قشرهای ملت برای جانشین کردن اسلام در محل طاغوت بود. البته برای مقدمه این جانشینی، اول باید طاغوت برود، و رفت. حالا وقت این است که ما به جای آن طاغوت، یک حکومت عدل اسلامی، یک حکومت انسانی، یک حکومت قرآنی جایگزین کنیم. و این حالا اول کار است. البته اصل تغییر رژیم و برقرار شدن جمهوری اسلامی الآن هست؛ یعنی اصل رژیم تغییر کرد و الآن رسماً ایران جمهوری اسلامی است و همه هم شناختند ایران را به این معنا؛ لکن ما فقط این معنا را نمی‌خواهیم که جمهوری اسلامیِ رایی باشد، لفظی باشد. مهم همه ما و همه شما و همه ملت و همه علمای اعلام این است که اسلام به همه ابعاد تحقق پیدا بکند؛ به طوری که هر کس وارد این مملکت می‌شود، از سرحد که وارد شد، آثار اسلام ببیند تا مرکز که آمد آثار اسلام؛ دانشگاه رفت اسلامی؛ وزارتخانه‌ها رفت اسلامی؛ ادارات دولتی رفت اسلامی؛ بازار آمد اسلامی؛ [نزد] کشاورزها و پیش کارگرها رفت اسلامی. آنکه مقصد ما هست این معنا هست؛ نه فقط رفتن چپاولگرها. و ما راجع به این معنا در اول قدم هستیم، و مسائل پشت سر است. منتها بعض مسائل الآن وقت است که ما تمام همتمان را به آن مساله بگماریم و با تمام قوا توجه بکنیم؛ و بعض مسائل بعد از این است؛ و بعض مسائل هم مسائل فرعی است که دنباله اینها باید تحقق پیدا بکند.

فراخوانی عموم متفکران و دانشمندان اسلامی‌

آنکه الآن محل ابتلای همه ما هست این است که یک پیشنویسی از قانون اساسی شده است و این پیشنویس به معرض افکار عمومی گذاشته شده است. الآن باید همه قشرها و شما روحانیون و همه روحانیون همه بلاد و همه روشنفکران اسلامی و همه متفکرین اسلامی، با دید اسلامی، برای جمهوری اسلامی، این قانون را بررسی کنند و نظر بدهند. این قانونی که پیشنویس شده است برای این است که همه نظر بدهند. شما آقایان، شما علمای اعلام، شما متفکرین اسلامی، شما اشخاصی که علاقه به اسلام و علاقه به دیانت مقدسه اسلام دارید و عقیده دارید به اینکه هیچ حکومتی مثل حکومت اسلام نیست و هیچ رژیمی مثل رژیم اسلامی نیست، باید نظر کنید به این قانون. یکی یکی موادش را یک ماه مهلت دارید، یکی یکی موادش را در نظر بگیرید، و هر چه به نظرتان رسید که برای اسلام مفید است و موافق با جمهوری اسلامی است و در این قانون ناقص است، در آن جهت تذکر بدهید و بنویسید و در روزنامه‌هایی که هست منتشر کنید. آقایان ننشینید که دیگران قلمها را بردارند و بررسی از قانون بکنند؛ و به خیال خودشان آنها را ... اصلاح بکنند. این حق، حق شماست. قانون اسلام را اسلام‌شناس باید نظر بدهد. قانون اساسی جمهوری اسلام یعنی قانون اساسی اسلام. حق این مطلب با شماست؛ با علمای اعلام است؛ با مراجع عظام است؛ با همه روشنفکران اسلامی است. ننشینید تا اینکه روشنفکران خارجی، روشنفکرانی که به اسلام عقیده ندارند، اظهار نظر بکنند و این حرفهایی که می‌نویسند بنویسند. شماها قلم را بردارید. در همه مساجد، در همه مدارس، در همه کوچه و بازار، مسائلی را که به نظرتان می‌رسد باید در این قانون اساسی باشد طرح کنید. علما طرح کنند و مردم دنباله ننشینید دیگران برای شما تکلیف معیّن کنند. خودتان تکلیف را معیّن کنید. خودتان قانون را بررسی کنید. خودتان نظر بدهید. خودتان روزنامه‌ها را پر کنید از مقالات خودتان. ننشینید دیگران برای شما مقاله بنویسند و مسائلی طرح بکنند، که یکوقت خدای نخواسته بر خلاف مسائل اسلامی و بر خلاف شئون اسلام باشد. همه موظفیم؛ همه باید این کار را انجام بدهیم و نظر بدهیم؛ و همه حق نظر داریم؛ و شما علمای اعلام بیشتر حق نظر دارید. آنهایی که اسلام را می‌شناسند، آنهایی که علاقه به اسلام دارند، آنها بیشتر باید در این امر جدیت کنند و پیشقدم باشند.

اهمیت انتخاب خبرگان برای بررسی قانون اساسی‌

و بعد، آن چیزی که بسیار مهم است قضیه انتخاب اشخاصی است که باید نظر کنند به‌ این قانون و باید بعد از اینکه همه رای خودشان را دادند و همه مطالب خودشان را گفتند، این عده 75 نفری، مثلًا بنشینند و این قانون اساسی را با آرایی که از همه می‌آید نگاه کنند، و جرح و تعدیل کنند، و بنویسند، که بعد به رفراندم واقع بشود. مهم این است اشخاصی که برای بررسی این قانون تعیین می‌کند ملت بفهمد چه اشخاصی باید تعیین کند. بفهمد که مساله، مسئله اسلامی است؛ نه مساله، مسئله غربی، نه مساله، مسئله شرقی. ما نمی‌خواهیم قانون اساسی غربی، یا نمی‌خواهیم قانون اساسی شرقی، را بررسی کنیم. ما می‌خواهیم قانون اساسی جمهوری اسلامی را بررسی کنیم. و این لازم است که اشخاصی که انتخاب می‌کنند، مردم انتخاب می‌کنند، آقایان روحانیین پیشنهاد می‌کنند، مراجع پیشنهاد می‌کنند، اشخاصی را پیشنهاد کنند، مردمی را پیشنهاد کنند، که اینها علاقه‌مند به اسلام باشند؛ اینها بدانند اسلام یعنی چه. در مجلسی که سابقاً با اینکه طاغوت آن مجلس را برپا کرد، مجلس موسسانی که در زمان رضا خان در ایران تحقق پیدا کرد، علمای طراز اول علمای ایران، در آن مجلس بودند. البته آن وقت با سرنیزه بود؛ لکن علمای درجه اول بودند. در این زمان هم که بناست این قانون اساسی بررسی بشود و دست ظالم کوتاه شده است و مطلب به دست خود شما افتاده است، ملت علما را تعیین کنند. اختیار هست؛ الزامی نیست؛ لکن پیشنهاد است. علمایی که اطلاع دارند از قانون اسلام، اطلاع دارند از مسائل روز، آنها را تعیین کنند. و علما هم ابا نکنند از رفتن در مجلس. برای اینکه مجلس مجلسی است که سرنوشت اسلام در آن تعیین می‌شود. وقتی سرنوشت اسلام در یک مجلسی باید تعیین بشود، حق علما است که بروند و این سرنوشت را به دست مبارک خودشان تعیین کنند.

بررسی قانون اساسی توسط اسلام‌شناسان‌

پس، مطلبی که الآن مهم است دو مطلب است: یکی بررسی قانون اساسی، که همه قشرها باید بررسی کنند. و من توصیه می‌کنم که علمای اعلام بررسی کنند و نظر بدهند. بعد از این، تعیین اشخاصی که باید بعد از رای، بعد از اینکه مردم آرای خودشان را گفتند و طرحهای خودشان را دادند، که باید تعیین بشود و مردم تعیین می‌خواهند بکنند برای بررسی کردن همه آرای این اشخاص، ملت ما بداند که باید این اشخاص، اشخاصی باشند که علاقه به اسلام داشته باشند. طرح ما این است. لکن ملت مختار است. طرح ما این است که برای اسلام باید اسلام‌شناس، کسی که اسلام را می‌داند چه است، کسی که مصالح اسلام را می‌داند چه است، کسی که علاقه به اسلام دارد، کسی که علاقه به قرآن مجید دارد، کسی که علاقه به کشور اسلامی دارد، یک همچو اشخاصی را تعیین کنند. و ما ان شاء الله تعالی باز هم راجع به اوصاف این اشخاص، راجع به اشخاصی که وصفشان چه باشد، باز هم خواهیم گفت و نوشت.
و خداوند همه ما را و همه شما را موفق کند که خدمت کنیم به این جامعه و خدمت کنیم به اسلام؛ و اسلام را به آن طوری که دلخواه اسلام است در خارج محقق کنیم.
و من از همه شما تشکر می‌کنم و از همه علمای بزرگ مشهد، آیت الله، «2» همه آیات عظام را که الآن در اینجا تشریف دارند، و همه علمای اعلام که اظهار تفقد می‌کنند به من و همه خطبا و همه اعاظم از فضلای مشهد مقدس، که در سنگر جلو هستند راجع به مسائل دینی، من از همه شما تشکر می‌کنم؛ و دعاگوی همه شما و خدمتگزار همه شما هستم.
و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته.