سخنرانی در جمع ورزشکاران و اهالی قزوین (ره‌آوردهای انقلاب)

بسم الله الرحمن الرحیم‌

اجتناب ناپذیری مشکلات در انقلابها

من خوشحالم که با شما ورزشکارهای عزیز، ورزشکارهایی که برای ملت ما پشتوانه هستید، امروز مواجه هستم. من به شما دعا می‌کنم، به همه ملت و به شما ورزشکارها که که قدرت جسمی و ان شاء الله قدرت روحی هم دارید. البته مشکلات هست و مشکلات دنبال هر انقلابی اجتناب ناپذیر است، لکن مشکلاتی نیست که نشود جبران کرد. مشکلاتی است که با یک فرصتی قابل جبران است، لکن باید این احساس در ملت ما باشد که بعد از آنکه طاغوت رفت؛ یعنی قدرتی که هر چه می‌خواست برای خودش می‌خواست و همه ثروت ما و ذخایر ما را به نفع خودش و اربابهای خودش چپاول کرد، بعد از رفتن یک همچو طاغوتی، کشور به دست خود شما افتاده است؛ یعنی مال شماست. هر جایی دیگر مال خود اهالی آنجاست. باید اهالی هر ناحیه‌ای، اهالی هر شهرستانی، اهالی هر روستایی کوشش کند برای ساختن همان جایی که هست. اگر همه دست به هم ندهید و همه قشرها کمک نکنند، به این زودی نمی‌شود این کشور را که پنجاه سال اقلًا در خرابی‌اش کوشیده شده است آباد کرد.

تبلیغات دشمن در مایوس نمودن ملت‌

الآن دستهایی، قلمهایی، زبانهایی در کار است که ملت ما را مایوس کند. اشکالاتی می‌تراشند و نقل می‌کنند و می‌نویسند و می‌گویند؛ همه‌اش برای این است‌ که روح یاس در شما، در جوانهای ما، در قشرهای ملت ما ایجاد کنند. اگر روح یاس پیدا بشود در یک جامعه‌ای، آن جامعه سست می‌شود و اگر سست شد، نمی‌تواند به پیروزی برسد. آنها هم چون به حسب شناخت روانشناسی خودشان به اینجا رسیده‌اند که باید این ملت را مایوس کرد، هر چه بشود، هی می‌گویند هیچ نشد. همین که تبلیغات و بوقهای تبلیغاتی‌شان درصدد این است که بگویند خوب، انقلاب شد و هیچ کاری نشد. این برای این است که شما را از این انقلاب مایوس کنند. این یک مطلبی است که شیاطین، الهام به اینها کرده که این ملتی که با عزم راسخ خودش یک همچو قدرت بزرگی را شکست، در صورتی که هیچ در دستش نبود و با ایمان راسخ خودش و اجتماع و وحدت کلمه این سد را شکست. آنها یک همچو قدرتی از کشور ما و جوانهای ما دیدند و این خوف درشان پیدا شد که اگر این طور پیش برود، دیگر امکان ندارد که آنها بتوانند باز آن چپاولگری خودشان را اعاده بدهند، پس چه بکنند؟ از طریقهای مختلف شروع کردند به سمپاشی. هر جا توانستند عملًا هم خرابکاری کردند، مثل کردستان، خوزستان، اینجاها عملًا هم مشغول به فساد و مَفْسَده شدند. چنانچه می‌دانید اخیراً هم جنایت بزرگی کردند و عده‌ای از سربازها به شهادت رساندند و همین طور باز جنایت دومی را که اشاره کردید که مرحوم آقای قاضی طباطبایی- رحمه الله- که از دوستان سابق من هستند و سوابق دارم با ایشان، ایشان حبسها رفته است، مجاهدات کرده، تبعیدها شده است. آنها این طور اشخاص را یکی یکی ترور می‌کنند و منظور این است که مایوس کنند شما را. آنجا هم که عملًا دست به کار نمی‌توانند بشوند، شروع می‌کنند با تبلیغات.

ره‌آوردهای عظیم انقلاب‌

هر روز ما مشاهد این مطلب هستیم که یک دسته‌ای می‌آیند اینجا شکایت می‌کنند که مثلًا فرض کنید که در بلد ما، در طرفهای ما کارهایی نشده است و پیشرفتهایی نکرده‌اند. و گاهی هم به طور کلی می‌گویند که این انقلاب شد، اما چیزی به دست نیامد.
از این جهت من باید به شما عرض بکنم که انقلاب هشتماهه- حدود هشت ماه است‌ علی الظاهر- باید شما ببینید که در این انقلاب هشتماهه باید چی به دست ما بیاید. چه آمده است تا شکایت از آنهایی که نیامده است بکنیم. آمده‌ها را هیچ، اصلًا این نویسنده‌ها توجه به آن نمی‌کنند؛ یعنی توجه دارند، لکن برای ایجاد روح یاس در مردم آنها را اصلًا ذکر نمی‌کنند. هِی از آن چیزهایی که باید بَعد بشود و حالا نشده، هِی آن را به رخ می‌کشند. آن چیزهایی که شده اصلًا از آن ذکری نمی‌کنند. هِی می‌گویند چه شده؟ حالا من عرض می‌کنم که آن چیزی که به تصدیق همه ملت شده است و آن اینکه دزدها را بیرون کردند. اشخاصی که سرمایه‌های این مملکت را می‌دزدیدند و به خارج می‌بردند و نفت ما را، گاز ما را و سایر معادن را به خارج می‌فرستادند، در ازایَش هم چیز مختصری می‌گرفتند، آن هم برای خودشان، به ملت کاری نداشتند. خوب، این کار شده است. این را کسی می‌تواند بگوید که این کار نشده است و محمد رضا باز مشغول به خرابکاری است؟ یا امریکا باز در ایران مستشار دارد و مشغول به بردن و خوردن است؟ یک همچو کار بزرگی که سابقه در دنیا ندارد که یک ملت بدون هیچ سازوبرگی مثل امریکایی که اینجا را در حلقومش بلعیده بود، از حلقومش بیرون کشیدند. این را هیچ ذکر نمی‌کنند که یک همچو کاری شده است. می‌توانند بگویند نشده است؟ نمی‌توانند بگویند. اما اصلًا این را هیچ حرفش را نمی‌زنند. حرف نمی‌زنند که ما امروز یک وضعیتی داریم که مملکت‌مان دست خودمان است. شما این آزادی که الآن دارید می‌توانستید در پنج سال پیش از این، پیش من بیایید؟ اگر یک همچو اجتماعی قاچاقی می‌آمد بیرون، سرنوشتش جز این بود که باید برود حبس؟ خوب، این یک نعمتی نیست که برای ما حاصل شده است که حالا ما با هم که سالهای طولانی- شاید هیچ وقت هم- ما خدمت شما نرسیده باشیم، حالا در یک مجلس نشسته‌ایم با هم صحبت می‌کنیم، مسائل کشورمان را، مسائل مملکت‌مان را داریم می‌گوییم؟ این کار شده است. این شده‌ها را اصلًا ذکری از آن نمی‌کنند، می‌گویند انقلاب چه کرده است؟ انقلاب اسلامی چه کرده است؟
این انقلاب اسلامی برای خاطر اسلامی بودنش با انقلابهایی که در دنیا واقع شده‌ است، فرقها دارد:
یک فرقش این است که در انقلابهایی که می‌شده، در کودتاهایی که می‌شده- همین چند روز کودتایی که شده است در یک جایی، تمام مطبوعات و تمام احزاب و تمام اجتماعات را قَدَغَن کردند- انقلاباتی که شده است، گاهی یک میلیون، دو میلیون جمعیت کشته شده است. بعد از انقلاب، کشتار دستجمعی می‌شود. این انقلابْ چون اسلامی بود، هیچ بعد از انقلاب، کشتاری که مردم را بکشند، و مثلًا اینهایی که حالا غلبه کرده‌اند، چون غلبه خود ملت بود، غلبه مال خود ملت بود، آن هم ملت اسلامی، آن هم با اسم اسلام؛ دنبال این نه مطبوعات قدغن شد و نه اجتماعات قدغن شد و نه احزاب قدغن شد. تا چند ماه بعد، بعضیها را دیدند مشغول توطئه‌اند، الآن هم مشغول‌اند. بعضیها را دیدند که از خارج چیز اخذ می‌کنند و دارند توطئه می‌کنند. بعض مجلات این طوری و بعض مطبوعات این طوری را دادگاه جلو گرفت، برای اینکه ملت را داشت به تباهی می‌کشید. اما باز همه مطبوعات هستند سر جایشان. احزاب هم هستند سر جایشان. و درهای این مملکت هم باز به همه جا.

نعمت بزرگ آزادی‌

این یک نعمتی است که ما از اسلام داریم و از این انقلاب اسلامی؛ نعمت بزرگ آزادی. شما الآن دیگر نمی‌ترسید از اینکه سازمان امنیت شب بیاید بهانه بگیرد، شما را بگیرد ببرد و حبس کند و اصلًا معلوم نشود که چه شد. چقدر جوانهای ما در حبس رفتند که معلوم نشد چه شد. آنهایی که معلوم شد و ماها مطلع از آن هستیم چقدر زیاد هست و چقدر جوانهای برومند ما را کشتند و چه کردند. اما عده کثیری اصلًا اطلاع از آنها حاصل نشد. عده زیادی را اینها آن طوری که آن وقتها که حمله می‌کردند به هر طرف، می‌گفتند می‌نشانند آنها را توی هلیکوپتر یا چی، می‌برند بالای دریا، باز می‌کنند و می‌ریزند آنجا. اینها حالا هست دیگر؟ اینها از آثار این انقلاب نیست؟ این بی‌انصافها که می‌گویند که انقلاب شد و چیزی نشد، اینها را نمی‌بینند؟ کورند اینها؟ یا می‌بینند و خائن‌اند؟
اشکالتراشیهای دیگر که برق، آب،- نمی‌دانم- خرابی، چه، چه، چه. خوب، اولًا ما به آنها می‌گوییم که اینها در انقلاب حاصل شده یا از اول بوده؟ آیا آنهایی که اسفالت نداشتند، آنهایی که آب آشامیدنی نداشتند، آنهایی که بهداری نداشتند، آنهایی که حمام نداشتند، این از چیزهایی است که در انقلاب، این ناداری حاصل شده است یا نداشتند؟ قبلًا نداشتند. ما از هر کس می‌پرسیم که خوب، شما اسفالت می‌گویید نداریم، از کِی نداری؟ می‌گفت: اصلش از اول هیچ برای ما اسفالت درست نکرده‌اند. راست هم می‌گویند. خوب، آنها نکردند و خراب گذاشتند و رفتند، از ناحیه انقلاب این ضرر وارد نشده، منتها شما می‌گویید باید انقلاب این کار را بکند. انقلاب مال همه شماست، انقلاب را همه شما کردید، مملکت هم مال همه شماست. همه باید کمک بکنید. دولت هم یکی است. ننشینیم ما به اینکه همه کارها را دولت بکند. آن کارهایی که شده است که از ناحیه‌های مختلف، باز می‌آیند به ما می‌گویند که فلان کارها شده است، چقدر عمارت ساخته شده، چقدر خانه برای مستضعفین ساخته شده، چقدر زمینها اسفالت شده است، چقدر زمینها را دِرو کرده‌اند، چقدر این جهاد سازندگی خدمت کرده، اینها را هیچ ذکر نمی‌کنند، اینها را جزء اینکه چیزی نشده ذکر می‌کنند. همین پریروز از جهاد سازندگی قم آمدند پیش من و گفتند که الآن در تمام اطراف قم و چیزهایی که مربوط به قم است، دیگر ما نقیصه نداریم، همه را درست کردیم. اینها را هیچ ذکر نمی‌کنند. چقدر حمام، چقدر اسفالت، چقدر- عرض بکنم که درو، چقدر فلان. اینها را اصلًا ذکر نمی‌کنند.

حسن تعاون از برکات انقلاب‌

این برکتی که از ناحیه انقلاب پیدا شده است که خود ملت مشغول‌اند، این احساسی که در ملت ما پیدا شده است که باید تعاون کند، باید اعانت کند، این از برکات این انقلاب است. اینها را اصلًا ذکر نمی‌کنند. می‌گویند چی شده، هیچی نشده. اما فرض کنید که یک نفر آدم یا چند نفر آدم حالا دارای قرض هستند، دارای نمی‌دانم چی هستند، می‌گویند خوب، بعد از انقلاب قرض ما ادا نشده. مگر انقلاب که می‌شود باید قرضها ادا بشود؟ بتوانند، ادا می‌کنند. اگر بتوانند، قرض هم ادا می‌کنند.
اما این بهانه گیریها برای این است که شماها را، جوانهای ما را مایوس کنند. اگر مایوس کنند جوانهای ما را، این نهضت پیش نرود. کار زیاد شده است و خدمت به مملکت زیاد شده است. و این خدمتهایی که شمردم در راس همه خدمتهاست. بالاترین خدمت، بیرون کردن این دزدها از مملکت بود که شده است این، این را انقلاب کرده. نشده یعنی چی؟ چه چیز نشده؟ اینها می‌گویند که باز سازمان امنیت ما داریم؟ باز اویسی «1» و نمی‌دانم کذا هستند سر کار؟ نصیری «2» و امثال اینها؟ خوب، همه اینها از بین رفتند. کی‌ این کار را کرد؟ ملت این کار را کرد برای انقلاب اسلامیش. این انقلاب است که این کارها را انجام داده است و مشغول‌اند الآن به کار. هم ملت مشغول است و هم دولت مشغول است. این جهاد سازندگی که می‌روند برای خدمت به مردم؛ گاهی وقتها من در تلویزیون می‌بینم خیلی من خوشحال می‌شوم از این روحیه اینها. البته این خانمهای ضعیف، ضعیف البُنْیه «3» نمی‌توانند بروند یک زمین بزرگی را درو بکنند، لکن حضور آنها در این مزرعه‌ها موجب این می‌شود که خود صاحبان آنجا تقویت می‌شوند و کارهاشان دو چندان می‌شود. این دکترها و مهندسین و تحصیلکرده‌ها و اینها که وارد می‌شوند در یک جایی و مشغول می‌شوند به ساختمان یک چیزی و مشغول می‌شوند به کار یک چیزی، اینها اسباب این می‌شود که خود آن اهالی آنجا هم به کار واداشته می‌شوند، کار زیاد شده. اینها کارهایی است که در سطح مملکت دارد می‌شود و شده است، لکن این بی‌انصافها می‌خواهند مایوس کنند شما را، یاس ایجاد کنند، تا اینکه به واسطه ایجاد یاس، هِی کم کم دست بردارند از کار و بگویند که کاری نشده. خوب، تبلیغات تاثیر دارد در انسان. خوب، تبلیغ، هِی تبلیغ، تبلیغ که کاری نشده، این کارهایی که شده را آدم یادش می‌رود.
شما قوی باشید، چنانچه هستید. شما ورزشکارید و ورزشکارها قوی‌اند و مومن. ایمانتان را حفظ کنید و از این حرفهایی که اینها می‌زنند و گفتگوهایی که می‌کنند ابداً خوف به خودتان راه ندهید. و توجه به این داشته باشید که مملکت مال خود شماست و مال خودتان را خودتان باید حفظ بکنید. و کسانی که در هر جا هستند باید مملکت را به عنوان اینکه مال خودشان است، خودشان حفظ بکنند.

سازندگی توام با آرامش‌

و اینهایی که شلوغکاری می‌کنند باید به آنها یا بی‌اعتنایی کرد یا مشت توی دهانشان زد و از بین برد اینها را، تا مملکت آرامش پیدا کند. و با آرامش، آن وقت ساختنِ حسابی نهایی خواهد شد. مادامی که آرامش در یک مملکتی نباشد و شلوغکارها و آن اشخاصی که ریزه‌خوار آن رژیم سابق بودند و خدمتگزار به آن رژیم سابق بودند مشغول شدند به اینکه شلوغکاری بکنند و نگذارند آرامش پیدا بشود. وقتی آرامش نباشد نمی‌شود سازندگی صحیح بشود. در یک شهری که آرامش نیست، نمی‌شود در آن شهر دیگر ساختمان بشود یا در آن شهر اسفالت بشود یا در آن ناحیه اسفالت بشود. باید آرامش حفظ بشود تا به دنبال این کارها بروند. و من امیدوارم که شماها با قدرت جسمی و روحی که دارید در این نهضت پیش بروید و ابداً به خودتان هیچ یاس راه ندهید که یاس از جنود شیطان است. یکی از جنود شیطان، یاس است. و این شیاطین که یاس را دارند ایجاد می‌کنند اینها هم از جنود شیطان هستند. و شما یاس به خودتان راه ندهید. امیدوار باشید. پشتوانه شما خدای تبارک و تعالی است. و مملکت، مملکت امام زمان است. و شما ان شاء الله پیروز خواهید بود. خداوند شما ورزشکارها را و اهالی قزوین را که سوابق دارند و سوابق دینی دارند، خداوند همه را حفظ کند.