یک شب تعداد زیادی از ایرانیها به طور قاچاق به عراق آمده بودند و رژیم بعث همه را دستگیر و زندان کرده بود که با وساطت مرحوم آقای حکیم آزاد شدند و موفق به زیارت شدند. اینها در حرم بودند که امام وارد شدند ناگهان صدای صلواتی بلند شد. امام برای زیارت نشستند. بعد از لحظاتی صدای گریه شدیدی به گوش رسید امام بدون اینکه عکس العمل خاصی نشان بدهند تنها اندکی صورتشان را متوجه جایی که صدای گریه می آمد کرده و بعد به زیارت خودشان ادامه دادند. نحوه زیارت امام به گونه ای بود که انسان را واقعاً مجذوب خود می کردند.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 3، صفحه 23.
راوی: حجه الاسلام فرقانی.