یادداشت

این منزل مناسب نیست‏

یک روز امام در بیمارستان قلب فرمودند که من باید از محیط بیمارستان بیرون‏‎ ‎‏بروم، اینجا بیشتر مرا بیمار می کند و من باکی ندارم، اگر وسایل را مهیا نکنید خودم‏‎ ‎‏می روم. چند مساله برای بیرون آمدن امام وجود داشت. رفتن امام به قم خیلی بعید‏‎ ‎‏به نظر می رسید چون امام در قم منزل نداشتند. از طرفی در تهران نیز شورای پزشکی‏‎ ‎‏امام، با این شرط موافق بودند امام در خارج بیمارستان باشند به شرطی که بین منزل امام‏‎ ‎‏و بیمارستان قلب فاصله زیادی نباشد. جنوب تهران مشکل آلودگی هوا و فاصله زیاد‏‎ ‎‏داشت. تحقیقات زیادی شد، تا اینکه در خیابان دربند یک ساختمان سه طبقه اجاره‏‎ ‎‏شد. روزهای اول طبقه هم کف پاسداران می نشستند. طبقه دوم خانواده امام و طبقه‏‎ ‎‏سوم برای دیدار و ملاقات بود. مدتی گذشت امام فرمودند: «این منزل مناسب نیست و‏‎ ‎‏من باید از اینجا بروم.» شما شاید منزل را دیده باشید آنجا به درد یک فرد متوسط تهرانی‏‎ ‎‏می خورد و تنها مساله خانه، داشتن سنگ در نمای بیرونی آن بود. امام به آقای رسولی‏‎ فرمودند: «بروید منزلی مانند خانه پدرتان برایم پیدا کنید مشکل شروع شد. تهیه منزل‏‎ ‎‏در قسمت شمالی شهر و نزدیک بیمارستان قلب، مثل منزل پدر آقای رسولی یعنی یک‏‎ ‎‏خانه خشت و گلی، کار آسانی نبود. امام هم تهدید کرده بودند که اگر تهیه نشود‏‎ ‎‏می روم به قم. تلاش زیادی شد. همه بسیج شدند که یک خانه پیدا کنند که هم‏‎ ‎‏خواسته ایشان را تامین کند و هم اگر گروهی بخواهند ملاقات کنند جا باشد؛ نتیجتاً‏‎ ‎‏همین منزل کنونی پیشنهاد گردید که از حسینیه جماران نیز برای ملاقات عمومی‏‎ ‎‏استفاده شود. دو منزل که برای امام و دفتر گرفته شد مجموعاً صد و شصت متر زمین‏‎ ‎‏داشت. منزل خصوصی امام دارای دو اتاق یکی برای ملاقات با شخصیتها و دیگری‏‎ ‎‏برای استفاده و خواب داشت که گاهی که ملاقات کنندگان زیاد می شوند، مجبوریم از‏‎ ‎‏دیگری استفاده کنیم و دفتر هم با همین کیفیت با چند صندلی مختصر. 

منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 2، صفحه 57.

راوی: حجه الاسلام انصاری کرمانی.



این منزل مناسب نیست‏؛ 11 دی 1278

دیدگاه ها

نظر دهید

اولین دیدگاه را به نام خود ثبت کنید: