مثل همه مردم زندگی می کردند

یک بار که خداوند رحمن به این بنده توفیق عنایت فرمود که به دستبوسی امام‏‎ ‎‏تشرف حاصل کنم آن جناب در سرمای سوزان در رواق کوچک خانه خود روی یک‏‎ ‎‏صندلی کهنه نشسته بودند و سرمای آزاردهنده جماران دست و صورت ایشان را تقریباً‏‎ ‎از سرخی به کبودی متمایل ساخته بود. علت را جویا شدم که چرا وسیله‏‎ ‎‏گرم کننده ای در این سرمای سخت و فضای باز نزد امام گذاشته نمی شود. پاسخ شنیدم‏‎ ‎‏که ایشان می خواهند با مردم همدرد باشند و به نمونه ای از این مواسات اشاره کردند که‏‎ ‎‏وقتی لباس امام را به بیت برای شستشو داده بودند و شسته نشده بود پاسخ دادند که‏‎ ‎‏هنوز نوبت دریافت پودر رختشویی برای بیت نرسیده است و پس از رسیدن شسته‏‎ ‎‏می شود. 

منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 2، صفحه 59.

راوی: حجه الاسلام حجتی.