امام حالت مراقبت بر نفس داشتند به این معنی که به خود می نگریستند که مبادا یک لحظه از خدای خویش دور بشوند و مبادا رفت و آمدها، اجتماعها و شخصیتهای ظاهری اثری برایشان بگذارد. در واقع آن لحظه هایی که انسان فکر می کرد که امام حالت سختی دارند، اینطور نبود اتفاقاً امام بسیار لطیف و خوش برخورد بودند. ولی آن لحظه ها، به قول اهل عرفان، حالتهای مراقبت است که این هم از امتیازات و ویژگیهای امام بود.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 3، صفحه 188.
راوی: آیت الله صانعی.