پس از شهادت حاج آقا مصطفی فعالیتها اوج گرفته بود، رژیم شاه بر مبنای قرارداد الجزیره به عراقیها فشار می آورد تا جلوی فعالیتهای مبارزاتی امام را بگیرند. عراقی ها هم روز به روز محدودیت را شدیدتر می کردند تا اینکه یک روز مرا خواستند و رسماً پیامی برای امام به من دادند مبنی بر اینکه ما در عین حال که به شما احترام می گذاریم ولی به خاطر روابط با شاه محذوراتی داریم از این رو از شما می خواهیم که رعایت شرایط ما را بنمایید و فعالیتهای شما علیه شاه به صورت علنی نباشد. وقتی این پیام را برای امام بردم فرمودند: این آغاز کار است. شما به بعثی ها بگو من چنین چیزی را نمی پذیرم، من نمی توانم ساکت باشم ولی در ایران کسانی که به من اعتقاد دارند مبارزه کنند و خون بدهند. اگر اینها نمی خواهند من اینجا باشم من می روم به جای دیگر و حرفم را می زنم.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 4، صفحه 140.
راوی: حجه الاسلام دعایی.