در آن روزها که جنگ تازه شروع شده بود پناهگاهی به گونه ای که امروز شاهدش هستیم وجود نداشت. پناهگاه اعضای دفتر و بعضاً اعضای بیت، سردابی بود که زیر حسینیۀ جماران وجود دارد. اما من هرگز ندیدم که در مواقع حملات هوایی امام به این سرداب قدم گذاشته باشند. حتی بعدها که یک پناهگاه پیش ساخته آوردند کنار منزل ایشان، باز هم امام در مواقع وضعیت قرمز از رفتن به داخل این پناهگاه اجتناب می کردند. حتی در اوج موشک باران سال 67 امام به این پناهگاه قدم نگذاشتند. وقتی می گفتیم: شما چرا نمی روید؟ پاسخ می دادند: «وضع من فرق می کند».
«برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد 1، صفحه 107»
راوی: حسن خمینی.