وقتی امام در هواپیما در پاسخ به سوال خبرنگاری که از ایشان پرسید: حال که به خاک ایران قدم می گذارید چه احساسی دارید؟ فرمودند: «هیچ». مغرضین و بهانه جویان مکرر با تلفن سوال می کردند که چرا امام از ورود به ایران که این همه فداکاری کرده و جوانان عزیزش را نثار انقلاب اسلامی نموده، هیچ احساسی ندارند. یک روز خدمت امام رسیده و این موضوع را به ایشان عرض کردم. امام با تعجب فرمودند: «چقدر بی انصافند! نسبت به عواطف و احساسات و فداکاریهای مردم در سخنرانی فرودگاه گفتم که این همه عواطف و احساسات به دوش من سنگینی می کند و من نمی توانم پاسخ آن را بدهم، لکن راجع به خاک ایران هیچ گونه احساسی ندارم؛ زیرا برای من خاک ایران و عراق و کویت یکسان است.»
«برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد 1، صفحه 128»
راوی: اسماعیل فردوسی پور.