امام با اینکه حدود 13 تا 14 سال از کشور دور بودند وقتی تازه وارد شدند هیچ احساس نگرانی نداشتند. گویی می دانستند که دولت را بیرون می کنند و حکومت را تشکیل می دهند. و امور را سر جای خودش تنظیم خواهند کرد. با خیال راحت و بدون مراعات حتی اصول ایمنی و امنیتی آن، توی اتاقی که همه اطرافش شیشه بود از دو طرف با مردم تماس می گرفتند و مردم هم حضورشان هیچ کنترلی نداشت. یعنی کسی دم در نبود که بتواند موج جمعیت را کنترل کند، هر کس می توانست خودش را به امام برساند.
«برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد 1، صفحه 143»
راوی: اکبر هاشمی رفسنجانی.