با توجه به وفور کثرت نذورات و هدایا و با توجه به قناعت، و صرفه جویی و کم خرجی زندگی امام این نوع اموال نظیر وجوه نقدی – طلا – اشیای نفیس – کتاب – قرآن خطی – تابلوهای هنری نفیس – پارچه و... از سوی مشتاقان و علاقه مندان امام به عنوان نذور و هدیه برای شخص ایشان تقدیم می شد. با اینکه این نوع اموال کاملاً جنبه شخصی داشته و پرداخت کنندگان صرفاً برای شخص ایشان تقدیم می کردند هرگز نزد حضرتشان انباشته نشد و چیزی از آن همه را برای خود نیندوختند، تا آنجا که ماترک (اموال باقیمانده) امام بعد از رحلتشان حتی برای دو سه روز پذیرایی از حد معمول گذشته را در دفتر و بیت کفایت نداد.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 88.
راوی: حجت الاسلام رحیمیان.