هرجایی خالی بود می نشستند‏

امام در نجف به هر مجلسی که وارد می شدند هرجای خالی بود همانجا‏‎ ‎‏می نشستند. در حالی که معمولاً فضلا و آیت الله ها در یک صف می نشستند. هرچه هم‏‎ ‎‏به ایشان تعارف می کردند اعتنا نمی کردند که مثل بعضیها جای دیگران را به خاطر‏‎ ‎‏نشستن خود تنگتر کنند. امام گاهی طول مجلس فاتحه ای را در سالن مسجد طی‏‎ ‎‏می کردند که بروند و در جایی که خالی است بنشینند. تا می نشستند بلافاصله قرآن‏‎ ‎‏می خواندند و بعد با اطرافیان احوالپرسی می کردند و سپس برمی خاستند و به منزل‏‎ ‎‏می رفتند. 

منبع: برداشت‌هایی از سیره‌ی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 143.

راوی: حجه الاسلام فرقانی.