پس از شهادت مرحوم حاج آقا مصطفی روزی آیت الله سید محمد صادق لواسانی که از دوستان ایام طلبگی امام بود برای عرض تسلیت به محضر امام به نجف مشرف شد. امام پس از زیارت حضرت امیر(ع) که وارد مقبره مرحوم حاج آقا مصطفی شد، آقای لواسانی هم وارد شد ولی به دلیل اینکه آقای لواسانی شکسته شده بود امام ایشان را نشناختند لذا با سر اشاره کردند که ایشان کیست؟ عرض شد آقای لواسانی است امام تبسمی کرده، به او فرمودند: چقدر پیر شده اید؟ مرحوم آقای لواسانی سرشان را روی شانه امام گذاشته بودند و به عنوان همدردی در شهادت فرزندشان به امام تسلیت می گفتند و گریه می کردند. امام دست به شانه ایشان کشیده و او را دلداری می دادند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 250.
راوی: حجه الاسلام محتشمی پور.