در بازگشت امام از کویت وقتی مقامات عراقی ساعتها ایشان را در منطقه مرزی صفوان معطل نگه داشته بودند، ما تنها برای امام ناراحت و نگران بودیم و اصلاً کسی به جز امام فکری نداشت، ولی امام از همان اول ورودشان به اتاق چندین بار مزاح کردند و ما را خنداندند که این طور به نظر می رسید، امام به خاطر تقویت روحیه ما این چنین برخورد معمولی و بلکه بسیار شاد داشتند و شاید می خواستند ما چندان ناراحت نشویم که ایشان در حالت شبه زندانی هستند، ولی قضیه این طور نبود (و ایشان واقعاً حالت شبه زندانی داشت).
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 253.
راوی: حجه الاسلام مهری.