با اینکه امام حدود سیزده تا چهارده سال از کشور دور بودند تازه که وارد شدند هیچ احساس نگرانی نداشتند، گویی می دانستند که دولت را بیرون می کنند و حکومت را تشکیل می دهند و امور را سر جای خودش تنظیم خواهند کرد. با خیال راحت و بدون مراعات حتی اصول ایمنی و امنیتی توی اتاقی که اطرافش همه شیشه بود با مردم تماس می گرفتند و مردم هم حضورشان هیچ کنترلی نداشت. یعنی کسی دم در نبود که بتواند موج جمعیت را کنترل کند. هر کس می توانست خودش را به امام برساند. آن روحیه و شهامت و تسلطی که امام داشتند در برخورد با مسایل، خیلی جالب بود.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 259.
راوی: حجه الاسلام هاشمی رفسنجانی.