یادداشت

به این استفتا جواب نمی دهم‏

امام سعی می کردند در نظر دادن و در پاسخ به سوالات عمدتاً و بخصوص به‏‎ ‎‏سوالات اجتماعی آنقدر دقیق باشند که دشمن نتواند در خلال پاسخ ایشان سوء‏‎ ‎‏استفاده ای بکند، از جمله وقتی با فتوایی کمک به مبارزین فلسطینی را اجازه‏‎ ‎‏فرمودند، یک عنصر فرصت طلب که شان روحانی مسجدی در تهران را داشت،‏‎ ‎‏مدعی شد که من شخصاً از طرف امام مامور هستم که وجوه شرعیه را به نفع‏‎ ‎‏فلسطینیها جمع آوری کنم و برسانم. همه از طرفی خوشحال بودند و از طرفی تعجب‏‎ ‎‏می کردند که چطور این شخص؟ با اینکه دیگران هم بودند لذا ظاهراً آقای کروبی نامه‏‎ ‎‏استفتا مانندی به امام نوشت که آیا چنین شخصی از طرف شما اجازه ای دارد یا خیر؟‏‎ ‎‏من سوال را خدمت ایشان بردم. فرمودند: «من به این استفتا جواب نمی دهم.» عرض‏‎ ‎‏کردم چرا؟ فرمودند: «چون اسم شخص در آن است و این شخص هم (به لحاظ‏‎ ‎‏فامیلی) مرتبط است با یکی از شخصیتهایی که در صراط مرجعیت است (که در‏‎ ‎‏نجف ساکن بود) و طبیعی است که با این پاسخ منفی که من به این سوال می دهم‏‎ ‎‏این شخص و به تبعش آن شخصیت روحانی که آینده ای دارد و بالاخره در صراط‏‎ ‎‏مرجعیت است، لطمه خواهد دید و از حیثیت ساقط خواهد شد و من صحیح‏‎ ‎‏نمی دانم این طور سوءاستفاده ای بشود شما کلی سوال بکنید، بگویید آیا تابه حال‏‎ ‎‏شخصی از طرف شما اجازه یا دستوری برای جمع آوری دارد یا نه و من پاسخ‏‎ ‎‏خواهم داد.» 

منبع: برداشت‌هایی از سیره‌ی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 399.

راوی: حجه الاسلام دعایی.



به این استفتا جواب نمی دهم‏؛ 11 دی 1278

دیدگاه ها

نظر دهید

اولین دیدگاه را به نام خود ثبت کنید: