در سال 1348 یکی از علمای تهران به نام مرحوم آیت الله جابلقی، که از شاگردان مرحوم آیت الله حائری یزدی در قم بود، به نجف آمد و به منزل من وارد شد. خدمت مرحوم حاج آقا مصطفی عرض کردم که ایشان به منزل من وارد شده اند. شب بعد مرحوم حاج آقا مصطفی به من پیغام داد که امام می خواهند به منزل شما بیایند و دیداری با آقای جابلقی داشته باشند که برای من خیلی عجیب بود و بلافاصله به آقای جابلقی خبر دادم. اطاق 4×3 کوچکی در منزل بود که آن را به ایشان داده بودم. امام پس از نماز مغرب و عشاء که در مدرسه آیت الله بروجردی می خواندند به منزل ما تشریف آوردند و در آن اطاق محقر در کنار آقای جابلقی نشستند و شدیداً نسبت به این روحانی عارف اظهار محبت کردند، به نحوی که من پس از بازگشت امام یک حالت معنوی عجیبی را در مرحوم جابلقی مشاهده کردم که به شدت در برابر عظمت و تواضع امام تحت تاثیر قرار گرفته بود.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد سه، صفحه 249.
راوی: حجه الاسلام محتشمی پور.