از مسایلی که تمام دوستان امام اتفاق بر آن داشتند این بود که مطلقاً غیبت نمی کردند و از همان ایام جوانی در محلی که می نشستند اجازه نمی دادند به هیچ وجه کسی غیبت کند و اگر کسی صحبت می کرد و می خواست شروع به غیبت بکند، امام فوراً مطلب را بر می گرداندند و رشته سخن را تغییر می دادند.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد سه، صفحه 293.
راوی: دکتر محمود بروجردی.