بعد از ورود امام به پاریس ملی گرایان خارج از کشور فکر کردند فرصت خوبی است دور امام را بگیرند که بعد از پیروزی انقلاب بتوانند بر موج قدرت سوار شوند لذا هر یک به گونه ای کوشیدند که از مقام و موقعیت امام سوءاستفاده کرده خود را سخنگو و نمایندهٔ امام جا بزنند و با این عناوین بتوانند جای پای خود را محکم بکنند ولی امام با وجود اینکه از اینها استفاده می کردند و دست رد به سینهٔ آنها نمی زدند ولی در عین حال مواظب بودند که نتوانند از موقعیت ایشان سوءاستفاده ای بکنند لذا وقتی امام متوجه شدند که آنها در مصاحبه هایشان با روزنامه های غربی گاهی خود را نماینده و گاهی سخنگوی ایشان معرفی می کنند فوراً بیانیه ای صادر کردند و گفتند من نه سخنگو دارم نه نماینده و معاون و هر کس از طرف من حرف زد پذیرفته نیست و از این جهت تودهنی محکمی به اینها زدند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد چهار، صفحه 253.
راوی: آیت الله جوادی آملی.