آن روزها بعضی از نویسندگان، مرحوم علامه مجلسی را مورد حملات جاهلانه و یا مغرضانۀ خود قرار داده و او را به واسطه ارتباطش با دربار صفوی تخطئه می کردند. امام پس از اطلاع، یک روز در مسجد شیخ انصاری نجف ضمن دفاع از حریم علمای مسئول، مطالبی ایراد داشتند مبنی بر اینکه علمای بزرگوار سابق مانند علامۀ مجلسی با علم و قطع به اینکه قرب آنان به سلاطین جور، موجب وهن آنان است و از شخصیت والای آنان می کاهد، ولی با این حال همواره سعی می کردند ارتباط خود را با دربار حفظ کنند؛ باشد تا بتوانند با قدرت و نفوذ معنوی خویش از سلطۀ استبداد و استکبار پادشاهان خود محور بکاهند و اسلام را از شرشان تا حدودی حفظ کنند و ملت را تا حد توان از گزند ظلم و ستم آنان برحذر دارند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 9.
راوی: حجه الاسلام رودباری.