وقتی امام مریض می شدند، طبیعی بود که همۀ علما به عیادت ایشان می آمدند. خدا شاهد است یک وقت کمر امام درد می کرد و ایشان از فرط بیماری نمی توانستند تکان بخورند ولی تا می شنیدند آیت الله شاهرودی ـ که از مراجع بزرگ نجف بود ـ به عیادتشان می آید، هر طور بود از جا بلند می شدند و قبا می پوشیدند و عمامه به سر می گذاشتند، بعد مثل حالت عادی تکیه می کردند و می نشستند و می فرمودند: بیایند. امام در سکنات و حرکاتشان خیلی مودب بودند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 40.
راوی: حجه الاسلام فرقانی.