امام طلبه ها را وادار به تحقیق و تتبع می نمودند و به شاگردان مجال می دادند تا نظر خود را بیان کنند. اگر روزی در جلسه درس کسی اشکال نمی کرد، ایشان با حالت اعتراض می فرمودند: «مگر اینجا مجلس ختم است که ساکت نشسته اید.» درس امام با این خصوصیات به راستی مجتهدپرور بود. یکی از دوستان در همان زمان می گفت این درس طوری است که انسان ناخودآگاه در خود احساس می کند مجتهد و اهل نظر شده است. من وقتی ارزش درس امام را فهمیدم که به درسهای اساتید دیگر حاضر شدم. آن وقت احساس کردم انصافاً تفاوتها بسیار است.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد پنج، صفحه 88.
راوی: آیت الله عمید زنجانی.