امام در هر جایی که یک مسئلهای پیش میآمد، حضور داشت؛ هیچ جا نبود که انسان را دچار سردرگمی بکند. مثلاً قضیه «سینما رکس آبادان» پیش آمده، حالا همه سردرگمند که قضیه چیست چه موضعی باید گرفت؟ چه کار باید کرد؟ آیا دولت این کار را کرده؟ آیا عراقی ها کردند؟ خرابکارها کردنو؟ ناگهان زودتر از همه، اعلامیه امام می آمد. هنوز دیگرانی که در ایران بودند، حتی مبارزین اعلامیه نداده، اعلامیه امام در دست مردم بود.
منبع: عبد صالح خدا (برش هایی از زندگی و سیره مبارزاتی امام خمینی در بیانات آیت الله خامنه ای)، صفحه 113.
راوی: سید علی خامنه ای.