حضرت امام (ره) در اتاقی که محل اصلی زندگی ایشان بود سه نوع وسیله روشنایی داشتند: لامپ مهتابی، لامپ ۱۰۰ وات، و لامپ خواب از نوع بسیار کم مصرف که همراه با ترانزیستوری کوچک به دیوار نصب می شد. هر گاه می خواستند مطالعه کنند یا قرآن و دعا بخوانند، بر حسب توصیه چشم پزشک، لامپ مهتابی و لامپ ۱۰۰ وات را با هم روشن میکردند و آن گاه که مشغول تماشای تلویزیون یا در حال گفت و شنود بودند، لامپ ۱۰۰ وات را خاموش و فقط به مهتابی بسنده میکردند. ولی جالب تر این بود که به هنگام نماز و تعقیبات و نوافل فقط لامپ خواب روشن بود. این وضعیت را در تمام دفعاتی که در زمان نماز مغرب و عشا و بعد از آن خدمت امام (ره) می رسیدم شاهد بودم. در هنگام روز هم هرگاه متوجه می شدند که بدون جهت چراغی روشن است، اگر در دسترس خودشان بود، شخصاً به طرف کلید میرفتند و آن را خاموش می کردند و اگر در دسترس ایشان نبود، تذکر می دادند که خاموش شود.
منبع: در سایه آفتاب « یادها و یادداشت هایی از زندگی امام خمینی (ره) »، صفحه 93.
راوی: محمد حسن رحیمیان.