امام وارد هر مطلبی که می شدند، قبلاً آن را نه تنها مطالعه و مطالب آن را دسته بندی نموده بودند، بلکه درباره موضوع بحث هم کرده و نظر اجتهادی خود را هم نوشته بودند و با نظر مشخص وارد بحث می شدند و دلیل های مورد نیاز را ارائه می دادند. به تعبیر دیگر اول خود مطلب را درک و هضم نموده بعد آن را عنوان میکردند. این خود بهترین روش درسی است و شاگرد را محقق بار می آورد.
منبع: سلسله موی دوست، خاطرات دوران تدریس امام خمینی (ره)، به کوشش مجتبی فراهانی؛ صفحه ۱۱۷.
راوی: حجت الاسلام والمسلمین مصطفی زمانی.