بسم الله الرحمن الرحیم
خدمت ذی شرافت حضرات اعلام و افاضل عظام حوزه علمیه مبارکه اصفهان- دامت افاضاتهم- مرقوم محترم آقایان، که در حال تبعید این جانب از ترکیه به عراق مرقوم شده بود، و حاکی از ابراز عواطف کریمه و تاثر از تبعید این جانب بود، موجب تشکر گردید. این تبعیدها و حبسها و زجرها، که برای دفاع از احکام مترقیه اسلام و دفع تسلیط اجانب به بلاد مسلمین و جلوگیری از دستبرد به استقلال و تمامیت ارضی ممالک اسلامی، سیّما مرکز تشیع که مَحَطّ نظر «1» مبارک امام عصر- ارواحنا فداه- است میباشد، گوارا و موجب سرافرازی ملت مُسْلم است. حوزههای مقدسه علمیه و دانشگاههای قدیم و جدید و طبقه جوان ملتهای بزرگ اسلام باید خودشان را مجهز کنند برای عصرهای تاریکی که پیشبینی میشود، و اسلام محتاج به دفاع بیشتری است. این دنیا با همه فریبندگی بر ما و شما خواهد گذشت؛ چه بهتر که این عمرهای کوتاه و وقتهای کم، صرف در خدمت به اسلام و مسلمین، و استخلاص ممالک اسلامی از تحت فشار ظلم استعمار و استبداد گردد. شما آقایان محترم با مجاهدات و تجنّب از هواهای باطل، حب دنیا را از دل بیرون نمایید تا شایسته خدمت به احکام نورانی آسمانی گردید. این جانب در هر جا باشم دعاگوی ملل اسلامی و لا سیّما ملت بیپناه ایران هستم. و امید واثق دارم که خداوند تعالی با عنایت خاصی که به حوزههای دینیه دارد، قطع ید اشرار را بفرماید و ممالک اسلامی را از شرور محفوظ فرماید. و السلام علیکم و رحمه الله.
روح الله الموسوی الخمینی
نجف
پاسخ پیام حاوی همدردی و تبریک ورود امام به نجف
علما و طلاب حوزه علمیه اصفهان
جلد ۲ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۵۸
توضیح تاریخی
- حکومت ایران برای رهایی از فشار مخالفتها قصد کرد امام را به نجف بفرستد و بگوید تبعید تمام شده و امام به حوزه رفته است و امید داشت در فضای دور از سیاست حوزه نجف، امام را منزوی کند. 13 مهر امام به همراه فرزندشان مصطفی از ترکیه به بغداد رفتند و بعد از چند روز در نجف ساکن شدند. ر.ک. دایره المعارف مصوّر تاریخ زندگی امام خمینی، جعفر شیرعلینیا، نشر سایان، صفحه 123.
«۱»- مورد نظر.
امام خمینی (ره)؛ 23 آذر 1344