بسمه تعالی
به عرض عالی میرساند، مرقوم محترم 10 شوال واصل، سلامت و سعادت جنابعالی را از خداوند تعالی مسالت مینماید و از اینکه بحمد الله تعالی توفیق اداره حوزه مقدسه علمیه اصفهان را پیدا نمودهاید و با حُسن نیت جریان دارد متشکرم. امید است خداوند این نعمت را مستدام فرماید. این جانب بحمد الله سلامت هستم لکن از وضع ایران و گرفتاری مسلمانان ناراحت و نگران هستم. امید است خداوند تعالی فرج عاجل عنایت فرماید. و از اینکه مرقوم فرمودید «امید است بتوانم به حوزه قم کمک کنم» موجب تشکر است. حوزه قم را لازم است آقایان نگهداری کنند و نگذارند شکست به آن- خدای نخواسته- وارد شود. به جناب آقای کوپایی هم تذکر دهید که به فکر باشند. از انفاس قدسیه جنابعالی برای حُسن عاقبت و برای فرج مسلمین استمداد مینمایم. و السلام علیکم و رحمه الله. فعلًا در نظر ندارم که مرقوم جنابعالی که به وسیله آقای اخوی «2» بوده مضمونش چه بوده، لکن مطمئن هستم که مرقومات بیجواب نمانده و شاید جواب را پستی دادهام و نرساندهاند. ممکن است با فرصت بیشتر مرقوم سرکار را در بین مکاتیب پیدا کنم و ثانیاً جواب عرض نمایم.
21 شوال 85- روح الله الموسوی الخمینی
نجف
لزوم تقویت حوزه علمیه قم و اصفهان
خادمی، سید حسین «1»
جلد ۲ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۶۶
«۱»- از علمای اصفهان؛ بر روی پاکت این نامه با خط امام خمینی چنین آمده: خدمت ذی شرافت حضرت مستطاب سید العلماء العاملین و حجت الاسلام و المسلمین آقای حاج آقا حسین خادمی- دامت برکاته.«۲»- آقای سید مرتضی پسندیده، برادر امام خمینی.
امام خمینی (ره)؛ 23 بهمن 1344