بسم الله الرحمن الرحیم
إنا للَّه و إنا إلیه راجعون
رحلت اسفانگیز حضرت آیت الله آقای حاج آقا مرتضی حائری- رحمه الله علیه- موجب کمال تاثر و تاسف گردید.
ایشان در علم و عمل بحق خلف بزرگوار مرحوم آیت الله عظمی، استاد معظم، حضرت آقای حاج شیخ عبد الکریم- رضوان الله تعالی علیه- بودند. «و کَفَی بِهِ شَرَفاً و سَعَاده». «1»
این جانب از اوایل تاسیس حوزه علمیه پر برکت قم، که به دست مبارک پدر بزرگوارشان تاسیس شد و موجب آن همه برکات شد، آشنایی با ایشان داشته؛ و پس از مدتی از نزدیک معاشر و دوست صمیمی بودیم؛ و در تمام مدت طولانی معاشرت جز خیر و سعی در انجام وظایف علمیه و دینیه از ایشان مشاهده ننمودم.
این بزرگوار علاوه بر مقام فقاهت و عدالت، از صفای باطن به طور شایسته برخوردار بودند؛ و از اوایل نهضت اسلامی ایران، از اشخاص پیشقدم در این نهضت مقدس بودند.
«جزاه [الله] عَنِ الإِسلام خیراً».
این جانب به ملت محترم ایران، بویژه به اهالی وفادار قم و حضرات علمای اعلام و مدرسین معظم حوزه علمیه قم، تسلیت عرض میکنم؛ و برای خاندان معظم ایشان و فامیل محترمشان، خصوصاً حضرت حجت الاسلام آقای حاج آقا مهدی حائری - اعزّه الله- از خداوند تعالی طلب صبر جمیل و اجر جزیل مینمایم.
امید است عنایات حضرت بقیه الله- روحی و ارواح العالمین لمقدمه الفداء- شامل حال همه آنان و همه ملت مسلمان باشد. و السلام علی عباد الله الصالحین.
تاریخ 15 اسفند 64/ 24 جمادی الثانیه 1406
روح الله الموسوی الخمینی
تهران، جماران
درگذشت آقای مرتضی حائری یزدی
ملت ایران
جلد ۲۰ صحیفه امام خمینی (ره)، از صفحه ۱۰ تا صفحه ۱۱
«۱»-« شرافت و نیکبختی او را کفایت است».
امام خمینی (ره)؛ 15 اسفند 1364