قم
اجازه در امور حسبیه و شرعیه
ربانی املشی، محمدمهدی
جلد ۲۱ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۴۷۵
بسم‌الله الرحمن الرحیم
5 ذی‌القعده
به عرض عالی می‌رساند، پیوسته سلامت و سعادت جنابعالی را از خداوند تعالی خواستار است الآن جناب آقای مدرسی چهاردهی اینجا تشریف دارند و ذکر خیر جنابعالی در جریان است. ایشان اطلاع دادند که پای سرکار آسیبی دیده است موجب تاثر شد. امید است ان شاءالله تعالی تاکنون بهبودی حاصل شده باشد. مثل اینکه گله هم فرموده بودید و توجیهی هم نموده بودید لکن گمان می‌کنم اشکال وارد نباشد بلکه شاید بنده حق گله داشته باشم در هر صورت امید است لدی الملاقات حل اشکال شود. مثل اینکه سرکار یک سفر مختصری قم مشرف شده باشید و اظهار لطف نفرمودید. البته وقت شریف اجازه نداده است و الّا گمان بی‌محبتی برده نمی‌شود. [در] خاتمه سعادت وجود محترم و بستگان معظم را خواستار است. والسلام.
روح‌الله الموسوی
(۱)- روی پاکت نامه چنین مرقوم شده است:« خدمت ذیشرافت حضرت مستطاب عمادالاعلام و حجتالاسلام آقای آقا حاج شیخ حسین لنکرانی- دامت برکاته. قم، خمینی- ۵ ذی‌القعده».
امام خمینی (ره)؛ 19 خرداد 1340