سخنرانی [با موضوع توامان بودن آموزش با پروش]

بسم الله الرحمن الرحیم‌

قرائت به «اسم ربّ» یعنی آموزش توام با پرورش‌

سوره‌ای «1» را که این خانم خواندند، این می‌تواند برنامه باشد از برای مسلمین و برنامه اسلام باشد؛ می‌فرماید: إقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذی‌ خَلَقَ. «2» قرائت را شروع می‌کند که اول، امرِ قرائت است اما قرائت به اسم خدای تبارک و تعالی. برنامه این است که قرائت که اول رشد انسانی است و برای رشد انسانی است- قرائت تنها نباشد، آموزش تنها نباشد. آموزش تنها ممکن است که برای یک کشوری مضر هم باشد. آموزش باشد با «تربیت» که در آیه می‌فرماید: إقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّکَ، قرائت کن به اسم ربّ؛ با اسم ربّ شروع کن به قرائت. اگر قرائت با اسم ربّ شد، این هم پرورش است و هم آموزش. قرائت «آموزش» است و با اسم ربّ وقتی که شد «پرورش» است، هم پرورش را و هم آموزش را در آن آیه شریفه می‌فرمایند؛ بلکه دستور کلی همه کارهای انسانی در این آیه شریفه هست که فقط قرائت نیست که باید به اسم ربّ باشد، قرائت هم یکی از مصادیقی است که باید به اسم ربّ باشد و با توجه به خدا باشد؛ همه کارهایی که شما انجام می‌دهید، همه تحصیلاتی که می‌کنید، همه اقداماتی که می‌کنید، تمام اینها با اسم ربّ شروع بشود. اگر همه با اسم ربّ شروع بشود، آموزش ممکن است مفید باشد، برای اینکه آموزش توام با پرورش است.

فنای بشریت نتیجه آموزش بی‌پرورش‌

بیشتر صدماتی که به بشر وارد می‌شود از طریق آموزش بی «پرورش» است. تمام این آلاتی که درست شده است، تمام این آلات جنگی که درست شده است، آلات منهدم کُنی که درست شده است، به دست اشخاصی بوده است که آموزش داشته‌اند لکن پرورش صحیح نداشتند. و لهذا با علم خودشان طرح فنای برادرهای خودشان و همجنسهای خودشان را می‌ریزند. در مملکت ما هم آن مقدار که از دست آموزش و آموزش‌خواهان و آنهایی که آموزششان زیاد بوده است صدمه دیده‌اند ملت ما، از دست دیگران ندیده‌اند. برای اینکه این متفکران و این دانشمندان بودند که طرحهای تخریبی را، طرحهای فنا کننده ملت را می‌ریختند؛ برای اینکه آموزش داشتند لکن آموزش در کنارش پرورش نبود.

آموزش و تربیت الهی‌

شماها که «مربی» هستید «3» یا می‌خواهید تربیت بکنید فرزندان خودتان را یا جامعه را، باید توجه به این آیه شریفه داشته باشید که إقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّکَ. می‌خواهید آموزش بدهید، می‌خواهید آموزش پیدا کنید، قرائت کنید، با اسم ربّ باشد، با توجه به خدا باشد، تا تربیت الهی باشد. اگر یک انسانی، هم علم داشت و هم تربیت الهی داشت، این مفید خواهد شد برای مملکت خودش، و هرگز یک مملکتی از دست آنکه آموزش و پرورش دارد صدمه نمی‌بیند. صدمه‌هایی که وارد می‌شود بر مملکت- غالباً- از این متفکرین بی‌پرورش، آموزشهای بی‌پرورش، واقع می‌شود. علم را تحصیل می‌کنند لکن تقوا ندارند، لکن پرورش باطنی ندارند؛ از این جهت عمال خارجی می‌شوند، از این جهت نقشه‌ها را برای فنای مملکت خودشان می‌کشند.

شروع پرورش از دامن بانوان‌

خداوند- ان‌شاءالله- شما بانوان را که مرکز پرورش بچه‌های کوچک هستید، تا آخر موفق کند شما را به اینکه این بچه‌ها را خوب آموزش و پرورش بدهید. بله، پرورش از دامن شما شروع می‌شود؛ دامن بانوان است که بچه‌های خوب را پرورش می‌دهد. ممکن است که یک بچه‌ای که شما خوب تربیت بکنید یک ملت را نجات بدهد. توجه داشته باشید که بچه‌ها را خوب تحویل جامعه بدهید و آموزشتان با پرورش باشد. خداوند به همه شما توفیق بدهد، سلامت بدهد، سعادت بدهد. سلام بر همه شما خانمها!