شرکت در روضه حضرت زهرا(س)

یک روز که روز شهادت حضرت فاطمه(س) بود، از امام تقاضا شد که‌در جمع برادران دفتر، که به همین مناسبت تشکیل داده بودند،حاضر شوند. امام آمدند و نشستند، به مجرد اینکه یکی ازبرادران دفتر شروع به خواندن مصیبت کردند، امام با صدای‌بلندگریه کردند که ایشان برای ملاحظه حال امام مصیبت را کوتاه‌کردند و قطرات اشک هم چون دانه‌های مروارید برگونه‌هایشان فرومی‌غلتید و با اینکه دنیا وتبلیغات روی گریه امام تفسیرهای‌مختلف می‌کنند، امام باکی ندارند که حتی در صفحه تلویزیون نیزبه خاطر ابی‌عبدالله(ع) گریه کنند و اشک بریزند.«1»