روزهای ملاقات عمومی در حسینیه جماران، که مردم از یکی دوساعت‌قبل تدریجا جمع می‌شوند، گاه و بیگاه صدای صلواتشان بلند می‌شدو طبعا صدای این صلواتها در داخل به گوش امام می‌رسید.
یک وقتی متوجه شدیم که امام باشنیدن صدای صلوات و نام مبارک‌پیغمبراکرم(ص) آهسته صلوات می‌فرستند; و مدتها دقت داشتم وهیچ‌گاه ندیدم که ایشان صدای صلوات را بشنوند و صلوات نفرستند.«1»