در مجلس ختم استاد شهید مرتضی مطهری، که از طرف امام در مدرسه فیضیه برگزار شد و خود امام هم که آن موقع در قم بودند حضورداشتند، سخنران که در کنار ایشان ایستاده بود و آن همه درباره شخصیت استاد شهید مطهری شاگرد برازنده و پاره تن امام وشهادت ایشان سخن گفت و امام با کمال آرامش گوش میدادند; ولیهمین که گوینده به ذکر مصیبت اهلبیتعلیهم السلام رسید، اماممنقلب شدند و دستمال از جیب در آوردند و به صورت گرفته وگریستند. همان طور که اهلبیتخود گفتهاند: «هرمصیبت و شهید وقتیلی که دارید به جای آنها برای ما ناله و زاری کنید.» امامعینا چنین است.«1»
گریه بر مصیبت اهل بیت عترت
«۱»- علی دوانی
گریه بر مصیبت اهل بیت عترت؛ 28 دی 1393